ÇARESİZLİK ÖLÜME GEBE
Kuytu,karanlık bir köşe....
Çaresizlikle çırpınmalarda,yakınmalarla perçinleşiyor acılı yüreğim
Gece karanlık..... Sabah hiç olmayacak sankı.....
Ay geceyi hançerliyor deşe deşe.....
Yine sen geliyorsun aklıma.....
Gözlerimden dökülüyor yaşlar.....
Boğazımda bişeyler düğümleniyor,tıkanıyorum sanki...
Ve yalnızım her zamankı gibi.
Etrafımda dostlarım,ben yine üzgün,
Yine gözü yaşlı,yine terk edilmiş sevmişim.
Hayat herzaman olduğu gibi Polyannacılığını oynuyor bana.
Aslında yalnız değilim,çünkü dertler,acılar
Ve gözyaşlarım beni hiç yalnız bırakmıyor.
Bir sen yoksun yanımda,birde mutluluk....
Terkedip gittiniz beni o bomboş sonsuzluğa.
Bir bilseniz ne kadar yalnız,nekadar çaresizim.
Bir bilsen sensizliğin yürek acısı olduğunu!...
Bir bilseniz çaresizliğin ölüme gebe olduğunu!..
O zamanda böyle bırakırmıydınız beni?
Bütün bunları bilsen bişey değişmez biliyorum.
Ben yine herzamanki gibi ağlıyorum.
Ve birde, birde seni arıyor ve bekliyorum!...
Gecenin koynunda.................
